The Pan-Orthodox Synaxis - a Spiritual Representative Event

Speech of His Beatitude DANIEL, Patriarch of Romania, at the opening session of the Synaxis of the Primates of the Autocephalous Orthodox Churches, Constantinople, 06-09 March 2014:

The Synaxis or meeting of the Primates of the Autocephalous Orthodox Churches is not a permanent institution, but a spiritual representative event. The pan-Orthodox Synaxis of Primates has neither formal status, nor competences expressed in canonical juridical terms. It is not a Pan-Orthodox Synod, but a pan-Orthodox representation of the autocephalous synods, presided over by the Primates present in the Synaxis.

The pan-Orthodox Synaxis has at present a consultative and orientating role in order to strengthen the sacramental communion through Eucharistic concelebration, pastoral co-responsibility through dialogue and missionary cooperation through action, among the Autocephalous Orthodox Churches and in the relations of Orthodoxy with the world of today. The spiritual authority of the Synaxis increases mostly by promoting co-responsibility for the unity of Orthodoxy.

The pan-Orthodox Synaxis offers the image of Orthodoxy as being more a spiritual family of Orthodox Churches from different regions, countries and ethnicities than an international religious institution.

The Synaxis foster primarily the fraternal communion and afterwards joint programs of action. Therefore, the pan-Orthodox Synaxes issued so far mainly messages and recommendations for the Church and society.

However, in a pan-Orthodox Synaxis, as in a family, specific issues which negatively affect relations between sister Orthodox Churches and Orthodox witness in the world of today can also be discussed. Although the pan-Orthodox Synaxis is not a Pan-Orthodox Synod, nevertheless it may greatly help in understanding the importance of synodality at universal or pan-Orthodox level.

Since the Holy Canons require that the bishops should gather in Synod at least twice a year (37 Apostolic canon, canon 5 of the First Ecumenical Council, canon 19 of the Fourth Ecumenical Council and canon 20 of the local Synod of Antioch), the pan-Orthodox Synaxes should be organised at least once every two years, in order to intensify today the pan-Orthodox communion, cooperation and solidarity.

Paradoxically, the Autocephalous Orthodox Churches cultivate today more the international official dialogues with other Churches than the dialogue and cooperation among them.

At present, more consultation and cooperation among the sister Orthodox Churches is needed, in front of three major challenges facing the world today:

1.secularism or religious indifferentism, which negatively affects the traditional Orthodox family, the Orthodox parish, the Orthodox monastery and the Orthodox mission in society;

2.migration phenomenon, which generates new social and pastoral problems, especially when migration is caused by war or persecutions, as it can be seen today in Syria and in other parts of the world;

3.economic and financial crisis, which calls us to greater solidarity with the poor, the sick and the lonely ones.

The spiritual, pastoral and social mission of Orthodoxy calls us today to unite more territorial canonical jurisdiction with pastoral responsibility for concrete persons and local Autocephaly with universal or ecumenical Orthodoxy.

In this sense, we thank His Holiness Bartholomew of Constantinople, the Ecumenical Patriarch, for inviting us to participate in this Synaxis, with the hope that fraternal dialogue and cooperation help us to love and serve even more the Orthodoxy and her mission in contemporary society.

We appreciate the spiritual and material efforts which the Ecumenical Patriarchate has undertaken in the preparation of the Holy and Great Pan-Orthodox Synod, through the Pan-Orthodox Commissions and Conferences and the Pan-Orthodox Synaxes, for the wellbeing of the whole of Orthodoxy.

† DANIEL

Patriarch of Romania

***

Всеправославный Синаксис - Представительное духовное событие

Слово Блаженнейшего Патриарха Румынского Ð'аниила, на вступительном заседании Синаксиса Предстоятелей Автокефальных Православных Церквей, Константинополь, 6-9 марта 2014 г:

Синаксис или Встреча Предстоятелей Автокефальных Православных Церквей не является постоянным институтом, а представительным духовным событием. Всеправославный предстоятельский Синаксис не имеет формального статуса, а также каноническо-юридических полномочий. Это не Всеправославный Собор, а всеправославное изображение автокефальных синодов, председателями которых являются предстоятели, участвующие в Синаксисе.

Всеправославный Синаксис имеет сегодня консультативную и ориентировочную роль, с целью утвердить литургическое общение посредством евхаристического сослужения, совместную пастырскую ответственность посредством диалога и действенного миссионерского сотрудничества между Автокефальными Православными Церквами, а также отношения Православия с современным миром. Ð'уховный авторитет Синаксиса увеличивается тогда, когда поощряется совместная ответственность ради единства Православия.

Всеправославный Синаксис предлагает изображение Православия как духовной семьи Православных Церквей из разных регионов, стран и народов, более чем религиозного международного института.

Синаксис поощряет, во-первых, братское общение и только второстепенно совместные деятельные программы. Поэтому, проведенные уже Всеправославные Синаксисы больше выступали с обращениями и с рекомендациями для Церкви и общества.

Тем не менее, в рамках Всеправославного Синаксиса, как в семье, можно обсуждать и конкретные вопросы, которые отрицательно влияют на отношения между братскими Православными Церквами, а также православное свидетельство современному миру. Ð'аже если Всеправославный Синаксис не является Всеправославным Собором, тем не менее, он может способствовать пониманию важности синодального принципа на всеправославном или вселенском уровне.

Поскольку Священные Каноны требуют, чтобы епископы собирались в Синоде хотя бы два раза в год (37 апостольское правило, 5 правило Первого Вселенского Собора, 19 правило Четвертого Вселенского Собора и 20 правило Антиохийского поместного собора), Всеправославные Синаксисы нужно созывать хотя бы один раз в два года, чтобы улучшить общение, сотрудничество и всеправославную солидарность.

Парадоксально, но на сегодняшний день Автокефальные Православные Церкви больше поощряют международные официальные диалоги с другими Церквями, чем диалог и сотрудничество между собой.

Сегодня, Братским Православным Церквам необходимо больше совещаться и сотрудничать в связи с тремя большими вызовами современного мира:

1.секуляризация или религиозное безразличие, которое отрицательно влияет на традиционную православную семью, на православный приход, на православный монастырь и на православную миссию в обществе;

2.феномен миграции, который создает новые общественные и пастырские проблемы, особенно тогда, когда миграция спровоцирована войной или гонениями, как мы сегодня наблюдаем в Сирии или в других местах.

3.экономический и финансовый кризис, который призывает нас к проявлению большей солидарности к бедным, больным и одиноким.

Ð'уховная, пастырская и социальная миссии Православия призывают нас сегодня соединить территориальную каноническую юрисдикцию с пастырским ответственным окормлением конкретных лиц, а также поместную Автокефалию с Вселенским Православием.

В этом смысле, благодарим Святейшего Варфоломея, Патриарха Константинопольского, за приглашение принять участие в этом Синаксисе, надеясь на то, что братские диалог и сотрудничество помогут нам больше любить и служить Православию и его миссии в современном обществе.

Высоко ценим духовные и материальные усилия Вселенского Патриархата к подготовке Священного и Великого Всеправославного Собора, посредством Всеправославных Комиссий и Конференций, а также Синаксисов Предстоятелей, на благо всему Православию.

† Ð'АНИИЛ

Патриарх Румынский

***

Η ΠανορθÏŒδοξη Σύναξη – μία σημαντική πνευματική εκδήλωση

Ο ΛÏŒγος του Μακαριωτάτου κ. κ. Δανιήλ, ο Πατριάρχης της Ρουμανίας, στην έναρξη των εργασιÏŽν της Σύναξης των Προκαθημένων των ΟρθοδÏŒξων Αυτοκεφάλων ΕκκλησιÏŽν, εν Κωνσταντινούπολει, 6 – 9 Μαρτίου 2014:

Η Σύναξη ή η συνέλευση των Προκαθημένων των ΟρθοδÏŒξων Αυτοκεφάλων ΕκκλησιÏŽν δεν αποτελεί ένα διαρκές ίδρυμα, αλλά μία σημαντική πνευματική εκδήλωση. Η ΠανορθÏŒδοξη Σύναξη των Προκαθημένων δεν έχει ούτε ένα επίσημο καθεστÏŽς, ούτε κανονικο-νομικά καθήκοντα καλά τυπομένα. Η Σύναξη δεν αποτελεί μία ΠανορθÏŒδοξος Σύνοδος, αλλά μία πανορθÏŒδοξη αντιπροσÏŽπευση των αυτοκεφάλων συνÏŒδων, οι οποίες προεδρεύονται απÏŒ τους παρÏŒντες Προκαθήμενοι εις την Σύναξη.

Η ΠανορθÏŒδοξη Σύναξη έχει στο παρÏŒν ένα συμβουλευτικÏŒ και καθοδηγητικÏŒ ρÏŒλο με σκοπÏŒ να στερεωποιήσει την εκκλησιαστική κοινωνία μέσω το ευχαριστιακÏŒ συλλείτουργο, την ποιμαντική συνυπευθυνÏŒτητα μέσω διαλÏŒγου και τη μισιοναρική συνεργασία διά των ενεργειÏŽν μεταξύ των ΟρθοδÏŒξων Αυτοκεφάλων ΕκκλησιÏŽν και μεταξύ της σχέσης της Ορθοδοξίας με τον κÏŒσμο σήμερα. Η πνευματική εξουσία της Σύναξης προοδεύει ιδιαίτερα με την καλλιέργεια της συνυπευθυνÏŒτητας για την ενÏŒτητα της Ορθοδοξίας.

Η ΠανορθÏŒδοξη Σύναξη προσφέρει την εικÏŒνα της Ορθοδοξίας ως μία πνευματική οικογένεια των ΟρθοδÏŒξων ΕκκλησιÏŽν απÏŒ διαφορετικές περιοχές, χÏŽρες και εθνÏŒτητες, παρά ένα διεθνές θρησκευτικÏŒ ίδρυμα.

Αυτή η Σύναξη καλλιεργεί πρÏŽτα την αδελφική κοινωνία και έπειτα κοινά προγράμματα δραστηριοτήτων. Γι’αυτÏŒ το λÏŒγο, οι μέχρι τÏŽρα ΠανορθÏŒδοξες Συνάξεις έχουν μεταδÏŒσει περισσÏŒτερα μυνήματα και προτάσεις για την Εκκλησία και την κοινÏŒτητα.

Παρ’ÏŒλα ταύτα, σε μια ΠανορθÏŒδοξη Σύναξη, ÏŒπως εντÏŒς μιας οικογένειας μπορούν να συζητηθούν συγκεκρημένα προβλήματα τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις μεταξύ των ΟρθοδÏŒξων αδελφÏŽν ΕκκλησιÏŽν και την ορθÏŒδοξο μαρτυρία στον κÏŒσμο σήμερα. Αν και η ΠανορθÏŒδοξη Σύναξη δεν είναι μια ΠανορθÏŒδοξος Σύνοδος, αυτή μπορεί να βοηθήσει εις την κατανÏŒηση της συνοδαλικής αξίας σε πανορθÏŒδοξο και διεθνές επίπεδο.

ΩστÏŒσο επειδή οι Ιεροί ΚανÏŒνες προτρέπουν ÏŒτι οι Επίσκοποι πρέπει να συγκεντρÏŽνονται σε Σύνοδο τουλάχιστον δύο φορές το χρÏŒνο (ο 37^ος ΑποστολικÏŒς ΚανÏŽνας, ο 5^ος ΚανÏŽνας της Α΄ Οικουμενικής ΣυνÏŒδου, ο 19^ος ΚανÏŽνας της Δ΄ Οικουμενικής ΣυνÏŒδου και ο 20^ος κανÏŽνας της τοπικής ΣυνÏŒδου Αντιοχείας), οι πανορθÏŒδοξες συνάξεις θα έπρεπε να οργανωθούν τουλάχιστον κάθε δύο χρÏŒνια, για την αύξηση της κοινωνίας, συνεργασίας και πανορθÏŒδοξης αλληλεγγύης σήμερα.

Με παράδοξο τρÏŒπο, οι Αυτοκέφαλες ΟρθÏŒδοξες Εκκλησίες καλλιεργούν σήμερα περισσÏŒτερους επίσημους διεθνείς διαλÏŒγους με άλλες Εκκλησίες παρά το διάλογο και τη συνεργασία μεταξύ τους.

Εις το παρÏŒν, χρειάζεται περισσÏŒτερη συνεργασία και συμβούλευση μεταξύ των ΟρθοδÏŒξων αδελφÏŽν ΕκκλησιÏŽν, μπροστά σε τρεις σημερινές προκλήσεις:

1.Η εκκοσμίκευση ή η θρησκευτική αδιαφορία, η οποία βλάπτει την παραδοσιακή οικογένεια, την ορθÏŒδοξη ενορία, το ορθÏŒδοξο μοναστήρι και την ορθÏŒδοξη ιεραποστολή στην κοινωνία.

2.Το φαινÏŒμενο της μετανάστευσης, το οποίο δημιουργεί καινούργια κοινονικά και ποιμαντικά προβλήματα, ειδικά ÏŒταν η μετανάστευση προκαλείται απÏŒ πολέμους και διωγμούς, ÏŒπως παρατηρείται σήμαρα στη Συρία και σε άλλα μέρη του κÏŒσμου.

3.Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία μας καλεί να αυξάνουμε την αλληλεγγύη προς τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους πονεμένους.

Το πνευματικÏŒ, ποιμαντορικÏŒ και κοινωνικÏŒ έργο της Ορθοδοξίας μας καλεί σήμερα να ενÏŽσουμε την κανονική εδαφική δικαιοδοσία με την ποιμαντική υπευθυνÏŒτητα για τα συγκεκριμένα άτομα και το τοπικÏŒ Αυτοκέφαλο με την καθολική ή οικουμενική Ορθοδοξία.

Επί δε τούτοις, ευχαριστούμε τη Αυτού Θειοτá½±τη Παναγιá½¹της, τον ΟικουμενικÏŒ Πατριá½±ρχη, κ. κ. Βαρθολομαίο, για την πρÏŒσκληση για να συμμετέχουμε σ’αυτή τη Σύναξη, με την ελπίδα ÏŒτι ο αδελφικÏŒς διάλογος και η συνεργασία μας βοηθάει να αγαπάμε και να διακονούμε περισσÏŒτερο την Ορθοδοξία και το έργο της στην σημερινή κοινωνία.

Εκτιμάμε τις πνευματικές και υλικές προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλου ΠανορθοδÏŒξου ΣυνÏŒδου, μέσω των ΠανορθοδÏŒξων Συνάξεων και ΠανορθοδÏŒξων ΕπιτροπÏŽν και Συνεδρίων, προς το καλÏŒ πάσης Ορθοδοξίας.

† ΔΑΝΙΗΛ,

Ο Πατριάρχης της Ρουμανίας